باتری قلبی را بهتر بشناسیم: انتخاب بهترین متخصص برای کاشت باتری قلبی نقش مهمی در موفقیت جراحی‌های قلبی درمانی دارد. استفاده از باتری قلبی با کیفیت، قرار دادن صحیح آن در قلب و توجه به مراقبت‌های قبل و بعد از عمل، همگی عوامل کلیدی در بهبود مشکلات قلبی با کمک این دستگاه هستند.
اگر تا به حال نام باتری قلب به گوشتان خورده، ممکن است کنجکاو شده باشید که این وسیله چه کاربردی دارد و چگونه عمل میکند. برای روشن کردن این موضوع، ابتدا باید بدانید که به طور طبیعی، قلب انسان در هر دقیقه حدود 60 تا 100 بار ضربان دارد که این عمل به وسیله گره سینوسی دهلیزی در قلب ایجاد میشود. حالا تصور کنید که به هر دلیلی این گره نتواند به درستی وظیفه‌اش را انجام دهد و اختلالی در ضربان قلب ایجاد شود. در این شرایط، ضربان قلب فرد به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و نیاز به رسیدگی فوری دارد؛ در غیر این صورت، ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد. پزشکان برای مدیریت این وضعیت و جلوگیری از مشکلات جدی، از دستگاهی به نام باتری قلب استفاده می‌کنند. در این مقاله، به معرفی و بررسی عملکرد این دستگاه خواهیم پرداخت.
باتری قلب چیست؟
باتری قلب برای رفع مشکل کاهش ضربان قلب مورد استفاده قرار میگیرد. معمولاً ضربان قلب انسان در حدود 60 تا 100 بار در دقیقه است و در صورتی که ضربان قلب کاهش یابد، باید به سرعت به آن رسیدگی شود تا از بروز عواقب جدی جلوگیری شود.
همان‌طور که در بخش ابلیشن توضیح داده شده، برای درمان تپش‌های قلبی و ضربان‌های اضافی از روش ابلیشن استفاده میشود.
باتری قلبی، که به نام‌های پیس‌میکر یا ضربان‌ساز نیز شناخته میشود، دستگاهی است که ایمپالس‌های الکتریکی تولید میکند و می‌تواند به تنظیم و کنترل ضربان قلب کمک کند و آن را به وضعیت طبیعی بازگرداند.
لازم به ذکر است که وقتی قلب دچار ضربان نامنظم میشود، به این حالت آریتمی گفته میشود. در این وضعیت، ضربان قلب فرد ممکن است بسیار سریع، بسیار آهسته، یا دارای ریتم نامشخصی باشد.
باطری قلب از چه اجزایی تشکیل شده است؟
همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، پیس‌میکر قلبی به داخل بدن وارد میشود. این دستگاه مدرن از دو بخش اصلی تشکیل شده است: لیدها (هدایت‌کننده‌ها) و مولد پالس.
مولد پالس، بخش الکترونیکی و باتری پیس‌میکر است که وظیفه آن کنترل ضربان قلب است. این بخش شامل قطعات الکترونیکی و منبع انرژی میشود که در نهایت ضربان قلب را تنظیم میکند. بخش دوم پیس‌میکر، لید نام دارد، که شامل سیم‌های نازکی است که سیگنال‌های الکتریکی را به درون قلب ارسال میکند. این سیگنال‌ها به تحریک گره‌های ضربان‌ساز قلب کمک کرده و ضربان قلب را منظم می‌سازند.
لزوم استفاده از باتری قلب یا همان پیس میکر
برای یک فرد سالم، ضربان قلب باید در محدوده 60 تا 100 ضربه در دقیقه قرار داشته باشد. اگر این تعداد کاهش یابد یا دستگاه ضربان‌ساز قلب، که به طور رایج به آن باتری قلب نیز گفته میشود، ابزاری است که برای درمان کندی ضربان قلب به کار می‌رود. مدل‌های جدید این دستگاه قادرند به کنترل ضربان‌های غیرطبیعی و سریع قلب نیز کمک کنند. باتری قلب مدرن معمولاً وزنی در حدود ۲۸ گرم دارد و از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
مولد پالس: این بخش از دستگاه یک جعبه فلزی کوچک است که شامل مدارهای الکتریکی و باتری می‌باشد. مولد پالس در طی جراحی زیر پوست یا زیر ماهیچه‌های دیواره قفسه سینه قرار میگیرد. این دستگاه‌ها معمولاً با باتری‌های لیتیومی کار می‌کنند که می‌توانند ۵ تا ۱۰ سال شارژ نگه‌دارند. در صورتی که باتری دستگاه به پایان عمر خود نزدیک شود، نیاز به جراحی مجدد برای تعویض آن وجود دارد.
سیم‌ها: این سیم‌ها بخشی از دستگاه هستند که اتصال بین مولد پالس و قلب را برقرار می‌کنند. انرژی انتقالی از طریق این سیم‌ها قادر است ضربان قلب را منظم نماید. معمولاً این سیم‌ها از طریق یکی از سیاهرگ‌ها به سمت قلب هدایت می‌شوند و با استفاده از پیچ یا اتصال‌دهنده‌های کوچک به قلب متصل می‌گردند.
ضرورت استفاده از باتری قلب:
گره سینوسی دهلیزی، ناحیه‌ای در بالای دهلیز راست قلب، شامل مجموعه‌ای از سلول‌هاست که وظیفه ایجاد ضربان‌های طبیعی قلب را بر عهده دارد. تکانه‌های الکتریکی تولید شده در این گره باعث ایجاد ضربان قلب با ریتم نرمال میشود، که در حالت استراحت برای افراد سالم بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است.
عوامل مختلفی مانند بیماری‌های قلبی، تغییرات در رژیم غذایی، اختلالات هورمونی، یا عدم تعادل الکترولیت‌ها می‌توانند باعث اختلال در ریتم طبیعی قلب شوند. در صورتی که این اختلالات به حدی شدید باشد که به خطر جدی برای زندگی بیمار تبدیل شود، استفاده از باتری قلبی می‌تواند به بازگرداندن ریتم طبیعی قلب کمک کند. اگر ضربان قلب به شدت پایین‌تر از حد نرمال باشد، باتری قلبی با ارسال تکانه‌های الکتریکی می‌تواند ضربان قلب را به حالت طبیعی برگرداند. همچنین، در مواردی که ضربان قلب به سرعت بیش از حد طبیعی افزایش یابد، ممکن است به نارسایی قلبی یا حمله قلبی منجر شود، که در این شرایط نیز باتری قلبی قادر است ریتم قلب را تنظیم کند.
آمادگی‌های پیش از جراحی کاشت باتری قلب:
مصرف هرگونه مواد غذایی باید از چند ساعت پیش از جراحی متوقف شود.
داروها باید تحت نظر جراح و متخصص قلب مصرف شوند و ممکن است نیاز به قطع برخی داروها باشد.
انجام آزمایش‌های لازم مانند نوار قلب، الکتروکاردیوگرام، و اکوکاردیوگرام برای ارزیابی عملکرد قلب ضروری است.
چه کسانی نیاز به باطری قلب دارند؟
برای یک فرد سالم، ضربان قلب باید در محدوده 60 تا 100 ضربه در دقیقه قرار داشته باشد. اگر این تعداد کاهش یابد یا افزایش یابد، یا فاصله بین ضربان‌ها نامنظم باشد، نشان‌دهنده وجود مشکلی در عملکرد قلب است.
برای درک بهتر، اگر ضربان قلب به میزان قابل توجهی کمتر از حد طبیعی باشد و قلب به آرامی بزند، این وضعیت برادیکاردی نامیده میشود. از سوی دیگر، اگر قلب تندتر از حالت طبیعی بزند، به این وضعیت تاکی‌کاردی گفته میشود. افرادی که ممکن است به نصب باتری قلب نیاز داشته باشند شامل موارد زیر هستند:
- کسانی که برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی، نوعی آریتمی، تحت درمان هستند.
- افرادی که از بدو تولد به طور ارثی دچار بیماری‌های قلبی هستند.
- بیمارانی که تجربه عمل جراحی قلب باز را داشته‌اند.
- افرادی که به علت بیماری‌هایی که عملکرد گره سینوسی قلب را مختل کرده، به باتری قلب نیاز دارند.
- کسانی که به دلیل کاهش ضربان قلب دچار غش شده و علائم مرتبط را تجربه می‌کنند.
- بیمارانی که برای درمان برخی بیماری‌های قلبی از داروهایی مانند بتا بلاکرها استفاده می‌کنند که می‌توانند باعث کاهش ضربان قلب شوند.
- افرادی که به دلیل مشکلات عضله قلب، سیگنال‌های الکتریکی به کندی از میان عضله قلب عبور می‌کنند.
حتی اگر یکی از این عوامل را مشاهده کنید، باید تحت نظر پزشک متخصص قلب و عروق و آریتمی خود، تصمیم به استفاده از باتری قلب بگیرید. پزشک در ابتدا تمامی عوامل مربوط به عملکرد قلب و وضعیت شما را به دقت بررسی خواهد کرد.
نحوه کاشت باتری قلب در بدن
پزشکان برای نصب این دستگاه در بدن بیمار، نیاز به انجام عمل جراحی دارند. این جراحی باید در بیمارستان‌ها یا مراکز تخصصی انجام شود. در ابتدا، پیش از هر گونه اقدام، داروی آرام بخش از طریق ورید به بیمار تزریق میشود که باعث خواب‌آلودگی یا سدیشن وی میشود. همچنین، به منظور کاهش درد و افزایش راحتی بیمار، ناحیه‌ای که باتری قلب در آن قرار میگیرد، بی‌حس میشود.
در مرحله بعد، باید مشخص شود که محل نصب پیس‌میکر در سمت چپ یا راست بدن است. پس از تعیین محل مناسب، پزشک متخصص سیم‌های باتری قلب را از طریق سیاهرگ نزدیک به شانه به محل مورد نظر در قلب هدایت میکند. این کار با استفاده از اشعه ایکس و تحت نظارت مانیتور مخصوص انجام میشود که به آن هدایت فلوروسکوپی گفته میشود.
پس از اطمینان از قرارگیری صحیح سیم‌ها، پزشک برش کوچکی بر روی سطح پوست سینه ایجاد میکند. سپس محفظه باتری قلب را درون بدن قرار داده و سیم‌هایی که در قلب قرار دارند را به محفظه باتری متصل میکند.
در پایان، پزشک متخصص عملکرد باتری قلب را بررسی کرده و پس از اطمینان از عملکرد صحیح آن، محل برش را بخیه می‌زند و عمل به اتمام می‌رسد.
عمل کاشت باتری قلبی جراحی ساده، دقیق و نیازمند مهارت بالا است و معمولاً با اقامت کوتاه در بیمارستان همراه است. در این عمل، پس از بی‌حسی موضعی، برش کوچکی در سمت چپ سینه و زیر ترقوه ایجاد میشود و دستگاه باتری قلبی در زیر پوست این ناحیه قرار میگیرد. مراحل دقیق این جراحی قلب به شرح زیر است:
آماده‌سازی بیمار:
در ابتدا، از بیمار خواسته میشود تا جواهرات و لباس‌های خود را درآورده و لباس مخصوص بیمارستان بپوشد. همچنین، بیمار باید ادرار خود را تخلیه کند. اگر در محل برش قفسه سینه موهای زائد وجود داشته باشد، این موها تراشیده می‌شوند.
شروع عمل:
یک خط وریدی (IV) برای تزریق دارو و مایعات در دست یا بازوی بیمار قرار داده میشود. بیمار به پشت روی تخت عمل قرار میگیرد و به دستگاه مانیتورینگ قلبی (ECG یا EKG) متصل میشود تا فعالیت الکتریکی قلب و علائم حیاتی او در طول عمل زیر نظر باشد.
بی‌حسی و برش:
بیمار داروی آرام‌بخش دریافت میکند، اما معمولاً در طول عمل هوشیار است. محل کاشت باتری با محلول ضدعفونی‌کننده تمیز شده و با پارچه‌های استریل پوشانده میشود. سپس، با استفاده از بی‌حسی موضعی، یک برش کوچک در محل کاشت ایجاد میشود.
قرار دادن سیم‌های هدایت‌کننده:
یک کاتتر در رگ خونی، معمولاً زیر استخوان ترقوه، قرار داده میشود و از طریق آن، سیم‌های هدایت‌کننده وارد رگ شده و به سمت قلب هدایت می‌شوند. با استفاده از فلوروسکوپی (نوعی اشعه ایکس)، پزشک قادر به هدایت دقیق سیم‌ها است.
اتصال باتری و بستن زخم:
پس از اطمینان از قرارگیری صحیح سیم‌ها، ژنراتور باتری قلب (دستگاه اصلی) زیر پوست قرار داده میشود. معمولاً این دستگاه در سمت غیر غالب بدن (سمت چپ برای افراد راست‌دست و برعکس) نصب میشود. در نهایت، محل برش با بخیه، چسب یا چسب مخصوص بسته شده و با پانسمان استریل پوشانده میشود.
این عمل نیازمند دقت و مهارت بالای تیم پزشکی است و معمولاً با موفقیت انجام میشود. پس از عمل، عملکرد باتری قلب به دقت توسط متخصص مورد بررسی قرار میگیرد تا از کارکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.
مراقبت های بعد از عمل نصب باطری قلب
در آغاز ممکن است حس کنید که پیس میکر در بدن شما وجود دارد، اما به مرور زمان به آن عادت کرده و دیگر آن را احساس نخواهید کرد. برای حفظ سلامت و جلوگیری از بروز مشکلات، نکات زیر را رعایت کنید:
- تا 24 ساعت پس از عمل از حرکت دادن دست سمت پیس میکر خودداری کنید و به مدت 2 هفته، دست را بالاتر از شانه نبرید.
- در سه ماه اول، حرکت دست و شانه را به حداقل برسانید و از انجام حرکات کششی اجتناب کنید.
- از وارد کردن فشار یا ضربه به محل نصب پیس میکر خودداری کنید. لباس‌های تنگ نپوشید و از فعالیت‌های شدید بدنی، ورزش‌های رقابتی و کارهای غیرضروری پرهیز نمایید.
- فعالیت‌هایی نظیر شنا کردن، قایق‌سواری، بالا رفتن از نردبان و کوهنوردی را به تنهایی انجام ندهید.
- برای حداقل دو هفته، از بلند کردن اجسام سنگین‌تر از 5 کیلوگرم خودداری کنید.
- شروع به حمام کردن، فعالیت‌های جنسی، شغلی، مسافرت و رانندگی را تنها با مشورت پزشک معالج انجام دهید.
- در برخی مدل‌های پیس میکر، انجام ام آر آی ممنوع است.
- از تماس با وسایل الکتریکی با میدان مغناطیسی قوی، مانند دستگاه‌های جوشکاری، دزدگیرها، موتورهای بزرگ و ردیاب‌های فلزی پرهیز کنید.
- کارت اطلاعات دستگاه شامل مدل پیس میکر، تاریخ نصب، نام بیمارستان و جراح را همیشه همراه داشته باشید.
- هنگام استفاده از گوشی تلفن همراه، از گوش سمت مخالف پیس میکر استفاده کنید و موبایل را حداقل 15 سانتیمتر دورتر از پیس میکر نگه دارید. به عنوان مثال، موبایل را در جیب سینه‌ای که پیس میکر در آن سمت قرار دارد، قرار ندهید.
- در صورت بروز علائم زیر، به مرکز درمانی مراجعه کنید: تنگی نفس، سرگیجه، سبکی سر، خستگی، گیجی، سنکوپ، درد شدید در محل پیس میکر، تب بالاتر از 38 درجه، تورم، گرمی، ترشح از محل پیس میکر، درد قفسه سینه، آژیر زدن یا شوک دادن پیس میکر.
درمان آریتمی قلبی با کاشت پیس میکر و باتری قلبی
آریتمی‌های قلبی معمولاً به دلیل اختلالات در سیستم هدایت الکتریکی قلب بروز می‌کنند. این سیستم شامل گره‌های سینوسی، گره دهلیزی-بطنی و دسته‌های هیس است که وظیفه تولید و انتشار پالس‌های الکتریکی در تمام ماهیچه قلب را بر عهده دارند.
هرگونه اختلال در این مسیرهای الکتریکی می‌تواند به ایجاد انواع مختلف آریتمی‌ها منجر شود، از جمله برادیکاردی (ضربان قلب کند) و تاکی‌کاردی (ضربان قلب سریع). در این شرایط، پیس میکرها به عنوان ضربان‌سازهای مصنوعی قلب عمل می‌کنند و با ارسال پالس‌های الکتریکی کنترل‌شده به قلب، ضربان آن را تنظیم می‌کنند. الکترودهای پیس میکر که به ماهیچه قلب متصل هستند، این پالس‌ها را به قلب منتقل می‌کنند تا انقباضات منظم ماهیچه‌ای را تحریک کنند و ضربان قلب را به سطح طبیعی بازگردانند.
در مورد انواع خاصی از آریتمی‌ها که به علت نامنظم بودن ریتم ضربان قلب به وجود می‌آیند، پیس میکر با ارسال پالس‌های الکتریکی هماهنگ می‌تواند این ضربان‌های نامنظم را کنترل کرده و ریتم طبیعی قلب را بازیابی کند. علاوه بر این، پیس میکرهای پیشرفته‌تر مانند مدل‌های دو یا سه حفره‌ای می‌توانند فعالیت انقباضی حفره‌های قلب را به طور هماهنگ و منظم انجام دهند.
آشنایی با انواع پیس میکر و باتری قلبی
پیس میکر، که به نام باتری قلب نیز شناخته میشود، یک دستگاه الکترونیکی کوچک است که برای درمان اختلالات ضربان قلب (آریتمی‌های قلبی) طراحی شده است. این دستگاه کوچک زیر پوست قفسه سینه نصب میشود و از طریق سیم‌های رابط که به ماهیچه‌های قلب متصل هستند، امواج الکتریکی را به قلب ارسال میکند. اگر به کاشت پیس میکر نیاز دارید، آشنایی با انواع مختلف آن می‌تواند مفید باشد:
- پیس میکر تک حفره‌ای یا تک سیمی (Single-chamber pacemaker):
این نوع پیس میکر دارای یک الکترود است که ژنراتور پیس میکر را به یکی از حفرات قلب متصل میکند. معمولاً از پیس میکر تک حفره‌ای برای کنترل ضربان بطن راست (حفره پایینی قلب) استفاده میشود. در برخی موارد، الکترود می‌تواند به دهلیز راست (حفره بالایی قلب) نیز متصل شود تا ضربان این حفره را تنظیم کند. - پیس میکر دو حفره‌ای یا دوسیمی (Dual-chamber pacemaker):
این دستگاه شامل دو الکترود است که به هر دو حفره سمت راست قلب یعنی دهلیز راست و بطن راست متصل میشود. پیس میکر دو حفره‌ای برای تنظیم ضربان و انقباضات هر دو حفره برنامه‌ریزی میشود و به این ترتیب، انقباضات دهلیز و بطن هماهنگ میشود تا جریان خون به طور مؤثر از دهلیز به بطن منتقل شود. - پیس میکر سه حفره‌ای با سه سیم رابط (Biventricular pacemaker/CRT):
این نوع پیس میکر که به نام دستگاه درمان همگام‌سازی قلبی (CRT) نیز شناخته میشود، دارای سه الکترود است که به دهلیز راست و هر دو بطن (چپ و راست) متصل می‌گردند. از پیس میکر سه حفره‌ای برای درمان آریتمی‌های ناشی از نارسایی قلبی پیشرفته استفاده میشود. این دستگاه به هماهنگ‌سازی انقباضات بطن‌ها کمک کرده و موجب بهبود عملکرد پمپاژ قلب و کاهش علائم نارسایی قلبی میشود.
پیس میکر با قابلیت سازگاری با MRI (AutoMRI):
بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی یا دیگر مشکلات پزشکی ممکن است نیاز به انجام تصویربرداری MRI داشته باشند. در گذشته، انجام MRI برای بیماران دارای پیس میکر با محدودیت‌هایی همراه بود زیرا میدان‌های مغناطیسی قوی و امواج الکترومغناطیسی تولید شده در حین MRI می‌توانستند عملکرد پیس میکر را تحت تأثیر قرار دهند.
اما با پیشرفت تکنولوژی، نسل جدیدی از پیس میکرها با قابلیت سازگاری با MRI طراحی شده‌اند. این پیس میکرها قادرند به طور خودکار میدان مغناطیسی قوی دستگاه MRI را شناسایی کرده و به حالت خاصی از تنظیمات خود تغییر دهند. پس از اتمام اسکن MRI، این پیس میکرها به طور خودکار به حالت عادی خود بازمی‌گردند بدون نیاز به مداخله پزشک.
برای بیمارانی که ممکن است نیاز به انجام MRI در آینده داشته باشند، توصیه میشود از پیس میکرهای سازگار با MRI استفاده کنند. مراجعه به کلینیک آریتمی توانیر و مشاوره با متخصصان این مرکز می‌تواند فرصتی مناسب برای آشنایی با انواع پیس میکرهای سازگار با MRI و انتخاب بهترین گزینه بر اساس شرایط خاص بیمار باشد.
مزایای استفاده از باتری قلبی
استفاده از پیس‌میکر، یا همان باتری قلب، مزایای قابل توجهی برای افرادی که با مشکلات ضربان قلب مواجه هستند، به همراه دارد. این دستگاه کوچک و قابل کاشت به تنظیم و نظارت بر ضربان قلب کمک کرده و می‌تواند بهبود چشمگیری در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کند. یکی از مزایای کلیدی پیس‌میکر، توانایی آن در پیشگیری از ضربان‌های بسیار کند یا نامنظم قلب است که ممکن است به سرگیجه، غش، یا خستگی مفرط منجر شود. با تنظیم منظم ضربان قلب، پیس‌میکر به کاهش علائم و افزایش سطح انرژی بیمار کمک میکند.
علاوه بر این، پیس‌میکر در کاهش خطر عوارض جدی قلبی نظیر نارسایی قلبی نقش اساسی دارد. این دستگاه با ارسال پالس‌های الکتریکی منظم به قلب، به حفظ عملکرد بهینه عضله قلب کمک کرده و از انقباضات نامنظم جلوگیری میکند. این ویژگی به ویژه برای بیمارانی که به دلیل بیماری‌های قلبی-عروقی یا آسیب به سیستم الکتریکی قلب با اختلالات ریتمی روبرو هستند، حائز اهمیت است.
علاوه بر این، پیس‌میکرها به بیماران این امکان را می‌دهند که فعالیت‌های روزمره و حتی ورزش را بدون نگرانی از حملات قلبی ناگهانی انجام دهند. این دستگاه‌ها به طور خودکار وضعیت قلب را پایش کرده و در صورت لزوم، تنظیمات مورد نیاز را انجام می‌دهند تا ضربان قلب در محدوده طبیعی باقی بماند.
مزیت دیگری که پیس‌میکرها ارائه می‌دهند، قابلیت تنظیم و برنامه‌ریزی آنها توسط پزشکان است. این ویژگی امکان تطبیق دقیق دستگاه با نیازهای خاص هر بیمار را فراهم کرده و بهبود نتایج درمانی را تضمین میکند. بنابراین، استفاده از پیس‌میکر نه تنها به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک میکند، بلکه باعث افزایش طول عمر و کاهش بستری‌های مکرر در بیمارستان نیز میشود.
عوارض و خطرات باطری قلب
استفاده از هر نوع محرک برای اصلاح مشکلات قلبی و عروقی ممکن است با خطرات و عوارضی همراه باشد. با این حال، از آنجایی که باتری قلبی یکی از رایج‌ترین و پرکاربردترین روش‌های درمان آریتمی‌های قلبی به شمار می‌آید، معمولاً با خطرات و عوارض کمی همراه است. با این وجود، برخی از عوارض و خطرات مرتبط با استفاده از باتری قلبی شامل موارد زیر می‌باشند:
- عفونت در محل انجام عمل جراحی
- اختلال در عملکرد باتری قلبی
- قطع تماس الکترودهای باتری با عضلات قلبی
- انقباضات شدید قلبی و درد
این عوارض ممکن است در موارد نادر بروز کنند، اما توجه به مراقبت‌های لازم و پیگیری‌های منظم می‌تواند به کاهش این خطرات کمک کند.
داروهای بیماران پس از عمل باطری قلبی
داروهای تجویز شده برای بیماران پس از عمل باتری قلبی به چند گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
داروهای ضد آریتمی:
این دسته از داروها برای کنترل و تنظیم ریتم قلب و جلوگیری از بروز شوک‌های نامناسب دستگاه استفاده میشود. از جمله داروهای متداول در این گروه می‌توان به بتابلاکرها (مثل متوپرولول)، مسدودکننده‌های کانال کلسیم (مانند وراپامیل)، و آمیودارون اشاره کرد. این داروها با تنظیم ضربان قلب به بهبود عملکرد باتری قلبی کمک می‌کنند.
آنتی‌بیوتیک‌ها:
برای پیشگیری و درمان عفونت‌های ممکن در محل کاشت دستگاه، آنتی‌بیوتیک‌هایی همچون سفازولین یا ونکومایسین تجویز می‌شوند. این داروها معمولاً به مدت کوتاهی پس از عمل مصرف می‌شوند تا از بروز عفونت جلوگیری کنند.
داروهای ضد اضطراب و افسردگی:
برای کاهش اضطراب پس از عمل، پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب تجویز نماید.
داروهای نارسایی قلبی:
در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، داروهایی همچون مهارکننده‌های ACE (مانند اناپریل)، مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین (مثل لوزارتان)، و آنتاگونیست‌های آلدوسترون (مثل اسپیرونولاکتون) ممکن است تجویز شوند. این داروها به بهبود عملکرد قلب و افزایش کارایی باتری قلبی کمک می‌کنند.
تمامی این داروها باید تحت نظارت دقیق پزشک متخصص تجویز و تنظیم شوند، زیرا ممکن است با عملکرد دستگاه تداخل داشته یا نیاز به تنظیم دوز داشته باشند.
همچنین، در بیمارانی که به دلیل بیماری قلبی زمینه‌ای تحت درمان با داروهای ضدانعقاد هستند، ممکن است نیاز به وقفه کوتاهی در مصرف این داروها پس از کارگذاری پیس میکر وجود داشته باشد و پس از آن باید ادامه مصرف داروهای ضدانعقاد تحت نظر پزشک انجام شود.
